Έξι αναδυόμενες τάσεις στον τομέα της διαχείρισης εγκαταστάσεων
Η εξωτερική ανάθεση, οι στρατηγικές στο χώρο εργασίας και οι τεχνολογικές καινοτομίες κατέχουν τεράστιο δυναμικό για τις εταιρείες που επιδιώκουν να μειώσουν το κόστος και να βελτιώσουν την παραγωγικότητα στη διαχείριση των εγκαταστάσεων.
Για τις εταιρείες με διανεμημένες επιχειρήσεις-λιανοπωλητές, κατασκευαστές, μεταφορές και υπηρεσίες logistics-διαχείρισης μπορεί να αντιπροσωπεύει το 10 έως 25 τοις εκατό των συνολικών έμμεσων δαπανών. Πολλές πρόσφατες εξελίξεις, όπως οι φόβοι της ύφεσης, των εμπορικών συγκρούσεων, των διαταραχών των τεχνολογιών και των αυξανόμενων μισθών, έχουν καταστήσει τη μείωση του κόστους υψηλότερη προτεραιότητα σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, οι επιχειρηματίες πρέπει να επιτύχουν μια δύσκολη ισορροπία για να μειώσουν τις μη βασικές δαπάνες χωρίς να επηρεάσουν την απόδοση των βασικών λειτουργιών.
Οι εταιρείες δεν έχουν έλλειψη επιλογών στη διάθεσή τους για τη βελτιστοποίηση των δαπανών διαχείρισης εγκαταστάσεων. Η εξωτερική ανάθεση είναι μια καλά εδραιωμένη στρατηγική που αυξάνεται χάρη στην εισροή προμηθευτών, ενώ οι ολοκληρωμένες προσεγγίσεις για τη διαχείριση των εγκαταστάσεων, τη στρατηγική του χώρου εργασίας και την τεχνολογία είναι όλες υπόσχεση. Η παγκόσμια αγορά διαχείρισης εσωτερικών και εξωτερικών εγκαταστάσεων εκτιμάται ότι θα φθάσει τα 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2024. Το εξωτερικό τμήμα αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ήμισυ του συνόλου και έχει προσελκύσει έναν αυξανόμενο αριθμό προμηθευτών με νέες προσφορές υπηρεσιών. Ακόμα, η χάραξη μιας σαφούς πορείας προς τα εμπρός – μιας που επιτρέπει στις εταιρείες να αξιοποιήσουν την πιο αξιόλογη – είναι ένα όλο και πιο περίπλοκο καθήκον.
Πώς πρέπει να προχωρήσουν οι εταιρείες; Ως πρώτο βήμα, τα στελέχη πρέπει να εξοικειωθούν με το πώς έξι αναδυόμενες τάσεις θα μπορούσαν να μειώσουν το κόστος διαχείρισης των εγκαταστάσεων και να βελτιώσουν την παραγωγικότητα. Τα πρώτα τρία αφορούν την εφαρμογή των υφιστάμενων στρατηγικών και προσεγγίσεων. Τα επόμενα τρία περιλαμβάνουν τη χρήση τεχνολογίας για τη μετατροπή του τρόπου με τον οποίο οι επιχειρήσεις ολοκληρώνουν τις εργασίες τους. Ωστόσο, αυτές οι τάσεις δεν είναι plug and play. Οι εταιρείες πρέπει να έχουν τη σωστή στρατηγική και δυνατότητες για να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητες τους. Η διαχείριση των εγκαταστάσεων και η προμήθεια των ηγετών θα πρέπει να επικεντρωθούν σε αρκετά άμεσα βήματα για να κινητοποιήσουν την οργάνωσή τους και να ακολουθήσουν αυτές τις τάσεις.
Η εξέλιξη της στρατηγικής διαχείρισης εγκαταστάσεων
Όταν αντιμετωπίζουν συνεχιζόμενες πιέσεις για τη μείωση του λειτουργικού κόστους, οι εταιρείες τείνουν να αναζητούν οικονομίες χωρίς να σκεφτούν πολύ τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Αυτή η δυναμική κάνει τη διαχείριση των εγκαταστάσεων έναν ιδιαίτερα ώριμο στόχο. Κατά τη διάρκεια των δύσκολων οικονομικών περιόδων, οι εταιρείες μειώνουν τους προϋπολογισμούς διαχείρισης των εγκαταστάσεων. Όταν οι προοπτικές ανακάμπτουν, τα επίπεδα δαπανών παραμένουν συχνά χαμηλά. Αυτό το σχέδιο μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση των συνθηκών των κτιρίων και του εξοπλισμού, ενδεχομένως να κοστίσει περισσότερο μακροπρόθεσμα.
Με τα χρόνια, οι βιομηχανίες έχουν αποδεχθεί την εξωτερική ανάθεση ως βιώσιμη επιλογή σε μη βασικές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης εγκαταστάσεων. Οι εταιρείες συνήθως ακολουθούν μια εξέλιξη που ξεκινά με την εξωτερική ανάθεση μη-κορεστικών δραστηριοτήτων σε μεμονωμένες τοποθεσίες (Παρουσίαση 1). Η ενοποίηση, η τυποποίηση και η ομαδοποίηση αυτών των καθηκόντων σε όλες τις εγκαταστάσεις με την πάροδο του χρόνου έχει ως αποτέλεσμα την εξωτερική ανάθεση ενός ολοκληρωμένου συνόλου υπηρεσιών και διαχείρισης χωρίς τρίτο σε τρίτους.
Διάφοροι οικονομικοί παράγοντες έχουν κάνει την εξωτερική ανάθεση περισσότερο σχετική με τη διαχείριση των εγκαταστάσεων. Η ανάπτυξη επιβραδύνεται σε αρκετές μεγάλες χώρες καθώς φτάνουν στο τέλος του τρέχοντος οικονομικού κύκλου. Οι μακρόπνοες παγκόσμιες εμπορικές συγκρούσεις έχουν δημιουργήσει απροσδόκητες αλλαγές στις τιμές των βασικών προϊόντων και των τελικών προϊόντων. Εν τω μεταξύ, οι αυξημένες διαταραχές των τεχνολογιών σε μια σειρά από βιομηχανίες ωθούν τις εταιρείες παλαιού τύπου να απελευθερώσουν μετρητά για επενδύσεις τεχνολογίας. Τέλος, τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας ωθούν τα ποσοστά μισθών υψηλότερα για τα καλύτερα ταλέντα. Χάρη σε αυτές τις εξελίξεις, η συνολική αγορά διαχείρισης εγκαταστάσεων (εσωτερικού και εξωτερικού) αναμένεται να αυξηθεί σε ποσοστό άνω του 6% ετησίως από το 2018 έως το 2024, χτυπώντας σχεδόν 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια (Παράρτημα 2).
Η διαχείριση των εγκαταστάσεων είναι ώριμη για διαταραχές: καθυστερεί από άλλες λειτουργίες όπως η συντήρηση του εξοπλισμού παραγωγής τόσο με την ψηφιακή ωριμότητα όσο και με την διείσδυση της τεχνολογίας. Αν και η τεχνολογία είναι διαθέσιμη για τη διαχείριση των εγκαταστάσεων, πολλά εμπόδια έχουν εμποδίσει την υιοθεσία, όπως η έλλειψη ψηφιακών δεξιοτήτων στο πλαίσιο της λειτουργίας, άλλες προτεραιότητες για ηγεσία και εστίαση στη συνεχή μείωση του κόστους. Αυτοί οι παράγοντες έχουν καταστήσει ελκυστική την αγορά outsourcing διαχείρισης διευκολύνσεων για κορυφαίους πωλητές που ήδη ασχολούνταν άμεσα ή έμμεσα με αυτή τη λειτουργία. Πολλοί κατεστημένοι φορείς ανέπτυξαν ολοκληρωμένη προσφορά διαχείρισης εγκαταστάσεων σε μια προσπάθεια να κατακτήσει μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς.
Έξι αναδυόμενες τάσεις
Έχουμε εντοπίσει έξι τάσεις που προσφέρουν σήμερα ευκαιρίες εξοικονόμησης κόστους ή βελτίωσης της παραγωγικότητας ή θα μπορούσαν να μετατρέψουν τη διαχείριση των εγκαταστάσεων κατά την επόμενη δεκαετία. Δεδομένου ότι η ελκυστικότητα κάθε τάσης θα εξαρτηθεί από τις ανάγκες και τις ικανότητες ενός οργανισμού, οι τάσεις παρουσιάζονται με τρόπο που διευκολύνει την αξιολόγηση και τη σύγκριση.
- Εξωτερική ανάθεση διαχείρισης εγκαταστάσεων
- Ολοκληρωμένη αξία και συναφείς υπηρεσίες
- Στρατηγική στο χώρο εργασίας
- Η εξέλιξη του Ίντερνετ των πραγμάτων (IoT)
- Η εμφάνιση των ρομπότ
- Αυξημένη πραγματικότητα (Augmented reality)